کد مطلب:280166 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:245
اصالت مهدویت از جهت معجزات و کرامات
معجزات و خوارق عادات در اثبات نبوت انبیاء و راستی خبرهائی كه از عالم غیب و وحی الهی می دهند مستند عام و دلیل همگانی است هیچ پیامبری بدون معجزه نبوده است راجع به معجزات انبیاء و اقسام آن در كتابها توضیحات كافی داده شده و در نوشته های این حقیر نیز از جهات متعدد و با توجه به اندیشه ها و آرائی كه اخیرا مطرح شده بیانات جالب و مفیدی هست.
در قرآن مجید به این مسئله در آیات متعدد تصریح شده است.
مسئله دیگر بعد از قبول معجزات انبیاء معجزاتی است كه از ائمه طاهرین علیهم السلام صادر شده است كه خواه آنها را معجزه بگویند یا معجزه را فقط بر خوارق عاداتی كه از انبیاء صادر شده اطلاق كنند و خوارق عاداتی را كه از ائمه علیهم السلام و دیگران از بندگان خاص خدا صادر شده كرامت بگویند این نیز یك مسئله واقع شده ای است كه تواریخ معتبر و روایات مستند و صحیح كه از حد تواتر خارج است آن را اثبات نموده
[ صفحه 66]
است و مثل سایر پدیده ها و حوادث باید انسان آنها را قبول كند چون انكار آنها انكار واقعیات است و با انكار وجود صاحب این كرامات مساوی است و هرچند نمی توان معجزات و كرامات انبیاء و اولیاء را با معلومات تجربی و علل مادی توجیه و تفسیر كرد اما باید واقعیت آنها را كه محسوس بشر بوده و هست باور نمود.
ما در همین عصر خودمان حكایات و جریانهای مهمی را به چشم خود دیده یا از افراد امین و راستگو شنیده ایم كه در اثر دعا یا توسل به یكی از چهارده معصوم علیهم السلام و فرزندان آن بزرگواران مثل حضرت زینب و حضرت معصومه علیهماالسلام بیمارانی كه بیماریهای شدید داشته شفا یافته و حاجتهای مهم باذن خدا برآورده شده است كه جز به خرق عادت و كرامات و عنایت غیبی توجیه آن امكان پذیر نیست.
نه حسی را كه این معجزات را دیده است می توان به اشتباه متهم كرد و نه نقل ها و خبرهائی كه این معجزات را خبر می دهند می توان به دروغگوئی متهم ساخت بنابراین هیچ گونه نقطه ابهام و زمینه ناباوری در وقایعی كه به طور خارق عادت اتفاق افتاده و معجزه نامیده می شود نیست غیر از اینكه معجزه و خارق عادات است و ما نمی توانیم آن را به علت مادی مستند كنیم اما این نتوانستن و نداشتن علت مادی اصل یك پدیده را نفی نمی نماید
[ صفحه 67]
در قرآن مجید به این مسئله در آیات متعدد تصریح شده است.
مسئله دیگر بعد از قبول معجزات انبیاء معجزاتی است كه از ائمه طاهرین علیهم السلام صادر شده است كه خواه آنها را معجزه بگویند یا معجزه را فقط بر خوارق عاداتی كه از انبیاء صادر شده اطلاق كنند و خوارق عاداتی را كه از ائمه علیهم السلام و دیگران از بندگان خاص خدا صادر شده كرامت بگویند این نیز یك مسئله واقع شده ای است كه تواریخ معتبر و روایات مستند و صحیح كه از حد تواتر خارج است آن را اثبات نموده
[ صفحه 66]
است و مثل سایر پدیده ها و حوادث باید انسان آنها را قبول كند چون انكار آنها انكار واقعیات است و با انكار وجود صاحب این كرامات مساوی است و هرچند نمی توان معجزات و كرامات انبیاء و اولیاء را با معلومات تجربی و علل مادی توجیه و تفسیر كرد اما باید واقعیت آنها را كه محسوس بشر بوده و هست باور نمود.
ما در همین عصر خودمان حكایات و جریانهای مهمی را به چشم خود دیده یا از افراد امین و راستگو شنیده ایم كه در اثر دعا یا توسل به یكی از چهارده معصوم علیهم السلام و فرزندان آن بزرگواران مثل حضرت زینب و حضرت معصومه علیهماالسلام بیمارانی كه بیماریهای شدید داشته شفا یافته و حاجتهای مهم باذن خدا برآورده شده است كه جز به خرق عادت و كرامات و عنایت غیبی توجیه آن امكان پذیر نیست.
نه حسی را كه این معجزات را دیده است می توان به اشتباه متهم كرد و نه نقل ها و خبرهائی كه این معجزات را خبر می دهند می توان به دروغگوئی متهم ساخت بنابراین هیچ گونه نقطه ابهام و زمینه ناباوری در وقایعی كه به طور خارق عادت اتفاق افتاده و معجزه نامیده می شود نیست غیر از اینكه معجزه و خارق عادات است و ما نمی توانیم آن را به علت مادی مستند كنیم اما این نتوانستن و نداشتن علت مادی اصل یك پدیده را نفی نمی نماید
[ صفحه 67]